ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

ΤΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑΣ (Ε.Κ.Κ.Ε ) για τα γεγονότα της Ι6ης του Νοέμβρη, το αδιέξοδο του φασιστικού καθεστώτος και τη νέα φάση του λαϊκού μας κινήματος.

- ΤΟ ΜΑΤΟΚΥΛΙΣMΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΑΠ 'ΤΟ ΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΣΗΜΑΙΝΈI ΚΑΙ
ΤΗΝ ΩΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΤΡΙΒΗ ΤΟΥ
- ΚΑΜΙΑ ΜΑΝΟΥΒΡΑ ΤΟΥ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΥ KAI ΤΩΝ ΥΠΗΡΕΤΩΝ ΤΟΥ ΔΕΝ ΘΑ
ΜΠΟΡΕΣΕΙ ΝA ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΤΟ NΕΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΤΟΥ ΛΑΪΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗN ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΞΑΡΤΗΣΗ
- ΕΜΠΡΟΣ ΝΑ ΟΡΓAΝΩΣΟΥΜΕ ΤΟ ΕΝΙΑΙΟ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΑΝΤΙΙMΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΟΛΟΥ
ΤΟΥ ΛΑΟΥ
- ΕΜΠΡΟΣ ΝΑ ΞΑΝΑΧΤΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΠΡΩΤΟΠΟΡΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ Κ.Κ.Ε.

Ή έκρηξη της συσσωρευμένης λαϊκής οργής στη διάρκεια των γεγονότων της Ι6ης του Νοέμβρη, έδωσε μιαν αποφασιστική ώθηση στο λαϊκό μας κίνημα σπρώχνοντας μεγάλα τμήματα των καταπιεζόμενων κι εκμεταλλευόμενων μαζών στο δρόμο του επαναστατικού αγώνα για το ξερίζωμα του φασισμού και του ιμπεριαλισμού από τον τόπο. Παράλληλα τα γεγονότα αυτά ανάγκασαν τους πανικόβλητους φασίστες να πετάξουν τη μάσκα της "δημοκρατικοποίησης" και να επιβάλλουν το στρατιωτικό νόμο πνίγοντας στο αίμα τη λαϊκή κινητοποίηση. Έτσι όμως υπόγραφαν τη χρεοκοπία της μέχρι τώρα πορείας τους πράγμα που οδηγούσε λίγες μέρες αργότερα στην ανατροπή του Παπαδόπουλου.
Με τη μεγαλειώδη κατάληψη του Πολυτεχνείου της Αθήνας και των Πανεπιστημίων της Θεσσαλονίκης και της Πάτρας, η φοιτητική νεολαία έχοντας κατανοήσει βαθιά ότι κανένα πρόβλημα στον τομέα της Παιδείας δεν μπορεί να λυθεί χώρια από το γενικότερο πολιτικό πρόβλημα της χώρας και διαπιστώνοντας τον απατηλό χαρακτήρα της "δημοκρατικοποίησης" του φασιστικού καθεστώτος τόσο μέσα στο Πανεπιστήμιο, όσο και σ' ολόκληρη την ελληνική κοινωνία, κήρυσσε τον πόλεμο ενάντιά του και καλούσε το λαό να ξεσηκωθεί για την άμεση ανατροπή του. Ό ελληνικός λαός, έχοντας κι ο ίδιος διαπιστώσει τον ύπουλο χαρακτήρα της "δημοκρατικοποίησης" μέσα από τον εμπαιγμό που του έγινε με το Δημοψήφισμα στις 29 του Ιούλη, με τον σχηματισμό της "πολιτικής" κυβέρνησης Μαρκεζίνη και το νέο εμπαιγμό που ετοιμάζονταν με τις βουλευτικές εκλογές, κι ακόμα ζώντας καθημερινά τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης που έχει οδηγήσει τη χώρα η φανατική εξυπηρέτηση των συμφερόντων των μονοπωλίων από τη μεριά του φασιστικού καθεστώτος, ανταποκρίθηκε μ' ενθουσιασμό στις εκκλήσεις των φοιτητών.
Ή μεγάλη αύτη κινητοποίηση κατάληξε στη Λαϊκή Εξέγερση. Ό λαός άοπλος, ύστερα από εξήμισυ χρόνια φασιστικής τυραννίας με μία τόλμη που μοιάζει παράλογη μα που δεν είναι τίποτε άλλο παρά ή τόλμη που χαρακτηρίζει τους λαούς όταν αποφασίζουν να παλέψουν για τη λευτεριά τους, αψηφώντας την ένοπλη φασιστική βία κατόρθωσε ν' αναχαιτίσει και να εξουδετερώσει τις αστυνομικές δυνάμεις του αμερικανόδουλου φασιστικού καθεστώτος.
Ο φασισμός και ή στρατοκρατία δεν μπόρεσαν ν' αντιμετωπίσουν το λαό παρά μονάχα κρυμμένοι πίσω από τόνους σίδερο με την πρωτόφαντη σε αναντρία και βαρβαρότητα επίθεση των τάνκς εναντία στο Πολυτεχνείο των άοπλων φοιτητών κι ενάντια στον άοπλο λαό, βάφοντας τα χεριά τους στο αίμα εκατοντάδων εργατών και φοιτητών οι αμερικανόδουλοι φασίστες εξαντλούσαν και τα τελευταία περιθώρια ανοχής απ' τη μεριά του λαού. Ή ανάγκη για μια νέα μανούβρα που θ’ αναχαίτιζε κάπως το μίσος των μαζών και θα ξανάφερνε το λαό σε μια στάση αναμονής, γίνονταν επιτατική. Αυτή την ανάγκη ήρθε να εξυπηρετήσει το πραξικόπημα της 25ης του Νοέμβρη που ανάτρεψε τον Παπαδόπουλο, επειδή δεν έμενε άλλος δρόμος για την εξασφάλιση των αμερικάνικων συμφερόντων στη χώρα.
Με τα γεγονότα της Ι6ης του Νοέμβρη το λαϊκό μας κίνημα κέρδιζε μ ι α μεγάλη πολιτική νίκη ιστορικής σημασίας, και γιατί μπόρεσε να καταφέρει αποφασιστικά χτυπήματα στον εχθρό οδηγώντας τον σε πλήρες πολιτικό αδιέξοδο, αλλά και γιατί μπόρεσε να κάνει μέσα σ' ελάχιστο χρόνο τεράστια βήματα προς την κατεύθυνση της ανασύνταξης του. Τα σχέδια για τον εξωραϊσμό και τη σταθεροποίηση του φασιστικού καθεστώτος που προετοιμάζονταν με επιμέλεια από τους αμερικάνους ιμπεριαλιστές και απ' τους υπηρέτες τους εδώ κι εξήμισυ χρόνια κατέρρεαν μέσα σε μια νύχτα. Ό δρόμος για τη διατήρηση του καθεστώτος αυτού πίσω από μ ι α ψευτοδημοκρατική μάσκα, έκλεινε οριστικά. Για να μπορέσει να διασωθεί αναγκάζονταν να απαρνηθεί τον ίδιο τον εαυτό του, ν' ανατρέψει τον Παπαδόπουλο και χρησιμοποιώντας τον σαν αποδιοπομπαίο τράγο να του φορτώσει όλες τις ευθύνες για το αδιέξοδο. Ταυτόχρονα το καθεστώς προσπαθούσε να δικαιώσει την 21η του Απρίλη και να εμφανιστεί σαν μια προσπάθεια για την "εξυγίανση" του τόπου με στόχο την εξασφάλιση "τάξεως και γαλήνης" για μια ομαλή επιστροφή στον κοινοβουλευτισμό κι’ όχι για τη διαιώνιση της δικτατορίας με διάφορες μάσκες, πράγμα που επιχείρησε ο Παπαδόπουλος. Τέλος για ν' αποχτήσουν μια κάποια πολιτική κάλυψη οι φασίστες στρατοκράτες κατέφευγαν στην πιο αντιδραστική μερίδα της δεξιάς κι εξασφάλιζαν τη συμμετοχή καραμανλικών βουλευτών στην κυβέρνηση τους, δίνοντας τους σαν παραχώρηση την υπόσχεση για αναθεώρηση του συντάγματος. Με τις δηλώσεις του πράχτορα των αμερικανών και πρωθυπουργό της νέας κυβέρνησης Ανδρουτσόπουλου, που παρουσίαζε ένα μακρόπνοο πρόγραμμα με στόχο την "εξυγίανση" της χώρας - δηλαδή τη φασιστική ουτοπία της κατάπαυσης των ταξικών αγώνων - φαίνονταν και πάλι ότι το καθεστώς μ' όλες αυτές τις μανούβρες του εξακολουθεί να μην επιδιώκει άλλο από το να κρατηθεί με νύχια και με δόντια στην εξουσία. Ωστόσο τα χτυπήματα που έχει δεχτεί από το .λαϊκό κίνημα μ' αποκορύφωμα τη Λαϊκή Εξέγερση της Ι6ης του Νοέμβρη το έχουν κλονίσει συθέμελα. Ή σαθρότητα του φασιστικού καθεστώτος έχει γίνει αντιληπτή τόσο στον ίδιο το λαό όσο και στους Ιμπεριαλιστές που θα προσπαθήσουν να σκαρώσουν νέες αντιλαϊκές λύσεις για να διατηρήσουν την κυριαρχία τους και να περιορίσουν τις λαϊκές ελευθερίες.
Από τον ίδιο το λαό και τις επαναστατικές του δυνάμει ς εξαρτάται, με την οργάνωση και τον αγώνα τους, να επιταχύνουν την ανατροπή του, να ματαιώσουν τις νέες ψευτοδημοκρατικές λύσεις που ετοιμάζονται στα παρασκήνια, να καταχτήσουν θέσεις που κανείς δε θα μπορέσει να τους τις πάρει και που θα γίνουν τα φρούρια απ' όπου θα ξαπολυθεί και η τελική επίθεση για το οριστικό ξερίζωμα του φασισμού και του ιμπεριαλισμού από τον τόπο.
Τα γεγονότα της Ι6ης του Νοέμβρη με την πλατιά συμμετοχή απ’ όλα τα στρώματα των καταπιεζόμενων κι εκμεταλλευόμενων, με την μεγάλη ενότητα του λαού που σφυρηλατήθηκε μέσα σ' αυτόν τον αγώνα, οδηγούσαν σε μιαν άλλη κατάχτηση: ύστερα από απανωτές ήττες του λαϊκού μας κινήματος, ύστερα από δεκαετίες ολόκληρες σκοταδισμού κι αντικομουνιστικής πλύσης εγκεφάλου, ύστερα από την ηττοπάθεια που έσπειραν οι έλληνες ρεβιζιονιστές ξεστρατίζοντας κι αποδιοργανώνοντας το κίνημα, ύστερα από εξήμισυ χρόνια της πιο τυραννικής φασιστικής δικτατορίας που γνώρισε ποτέ ο τόπος, ή αυταπάρνηση, ή αυτοθυσία, ή περιφρόνηση του θανάτου και της φασιστικής ένοπλης βίας από την μεριά των μαζών αντανακλούν την ξαναποχτημένη εμπιστοσύνη σ τ ι ς ακατάλυτες δυνάμεις του ς, πράγμα που έχει κάνει να παγώσουν από τρόμο οι καταπιεστές, κι εκμεταλλευτές τους.
Αυτή ή πολιτική νίκη της επανάχτησης από το λαό της εμπιστοσύνης στις ίδιες του τις δυνάμεις γίνεται ακόμα πιο σημαντική από το γεγονός ότι οι λαϊκές μάζες κινήθηκαν μ ε ξ ε κ ά θ α ρ η συνείδηση για το ποιοι είναι οι πραγματικοί εχθροί του λαού, προς μια κατεύθυνση που ανταποκρίνεται στα λαϊκά συμφέροντα. Ό λαός. κινήθηκε ενάντια στο ίδιο το φασιστικό καθεστώς, έδειξε ότι εκείνο που θέλει δεν είναι ο εξωραϊσμός, αλλά ή ανατροπή του
Ακόμα ο λαός βροντοφωνάζοντας έξω οι αμερικάνοι" και "έξω από το ΝΑΤΟ", έδειξε πως ξέρει καλά την πηγή του φασισμού και της κακοδαιμονίας της χώρας, την εξάρτηση από τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό, Γι' αυτό και η Δημοκρατία που κάτω από τη σημαία της ο ι νέοι εργάτες και φοιτητές έχυσαν το αίμα τους στους δρόμους της Αθήνας δεν ήταν πια ή ψευτοδημοκρατία του ιμπεριαλισμού και των μονοπωλίων, αλλά μια Δημοκρατία χωρίς ξένη εξάρτηση, χωρίς το ξεζούμισμα του λαού από τα μονοπώλια, μια Δημοκρατία για το λαό και όχι για τους καταπιεστές και τους εκμεταλλευτές του.
Ωστόσο για να μπορέσουμε ν' αξιοποιήσουμε και να εμπεδώσουμε τ' αποτελέσματα αυτής της πολιτικής νίκης, ακόμα καλλίτερα για να μπορέσουμε να ολοκληρώσουμε την πολιτική νίκη, θα πρέπει ταυτόχρονα να διαπιστώσουμε ότι τα γεγονότα της Ι6ης του Νοέμβρη κατάληξαν σε μια ταχτική ήττα. σε μία προσωρινή αλλά αναγκαστική και όχι οργανωμένη υποχώρηση για το λαϊκό κίνημα.
Ή ταχτική ήττα βρίσκεται στο γεγονός ότι με το βίαιο τερματισμό της κατάληψης του Πολυτεχνείου, με την αιματηρή κατάπνιξη της λαϊκής κινητοποίησης ή πρωτοβουλία περνούσε προσωρινά και πάλι απ τη μεριά του εχθρού. Το λαϊκό κίνημα έχασε εκατοντάδες αγωνιστές. Για ένα διάστημα στερήθηκε μία σειρά από δυνατότητες νομικής πάλης που είχε καταχτήσει μ' αγώνες. Παρόλο που ο εχθρός δεν κατόρθωσε να τινάξει στον αέρα τις αντιφασιστικές-αντιιμπεριαλιστικές και τις κομμουνιστικές-παράνομες οργανώσεις δυσκόλευε τη δουλειά τους και ανέκοπτε το ρυθμό ανάπτυξης του κινήματος,
Το κίνημα της Ι6ης. του Νοέμβρη οδηγήθηκε σε μια προσωρινή ταχτική ήττα εξαιτίας του χαμηλού βαθμού οργάνωσης των μαζών, εξαιτίας της έλλειψης του αναγνωρισμένου και πρωτοπόρου μαρξιστικού-λενινιστικού Κόμματος της εργατιάς, που γίνονταν και πάλι αισθητή, κι επειδή τέλος ή επαναστατική ορμή των μαζών δεν στάθηκε δυνατό ν' αναπτυχθεί σύμφωνα με μια γραμμή στηριγμένη πάνω σε μια σωστή εκτίμηση τ ο υ συσχετισμού των δυνάμεων, Το κίνημα αυτό καθοδηγήθηκε αντικειμενικά από τους ηρωικούς φοιτητές. Αλλά και μέσα στους ίδιους τους φοιτητές ενώ με την πάλη των γραμμών είχε ξεσκεπαστεί και ξεπεραστεί από τις ίδιες τις μάζες ή ανασχετική πολιτική της υποταγής στη φασιστική νομιμότητα που ακολουθούσαν οι ρεβιζιονιστές, δεν στάθηκε δυνατό να κυριαρχήσει οργανωμένα μία συνεπής μαρξιστική-λενινιστική γραμμή. Κάτω απ αυτές τις συνθήκες και μπροστά στην επαναστατικότητα των φοιτητών και του λαού κυριάρχησε σαν στόχος αυτής της κινητοποίησης η άμεση ανατροπή του φασιστικού καθεστώτος, ενώ ρίχνονταν επανειλημμένα το σύνθημα της Γενικής Απεργίας.
'Όμως οι στόχοι αυτοί δεν μπορούσαν να πραγματοποιηθούν, γιατί οι λαϊκές μάζες παρ' όλη την οξυμένη τους αντίθεση προς το φασιστικό καθεστώς, καθώς και τη θέληση τους ν' αγωνιστούν για την πτώση του είναι ακόμα ανοργάνωτες, ενώ ο εχθρός παρόλη τη μεγάλη πολιτική του αδυναμία και την εσωτερική του διάσπαση είναι ασύγκριτα πιο οργανωμένος από το λαό και διαθέτει τούς μηχανισμούς της βίας και την ισχύ του κράτους. Για να μπορέσει ο λαός να διεκδίκήσε ι μ' επιτυχία τα άμεσα οικονομικά και πολιτικά του αιτήματα, για να μπορέσει ν' ανατρέψει το φασιστικό καθεστώς κι ακόμα περισσότερο ν' αποτινάξει τον ιμπεριαλιστικό ζυγό και να χτίσει μια Δημοκρατία για το λαό στη χώρα, θα πρέπει να ξεκαθαρίσει ακόμα πιο πλατιά τους πολιτικούς στόχους του, ν' αλλάξει το συσχετισμό δυνάμεων ακόμα περισσότερο σε βάρος του εχθρού ανασυγκροτώντας τις μαζικές, νόμιμες ή παράνομες, συνδικαλιστικές και τις πολιτικές του οργανώσεις»
Οι προϋποθέσεις για την οργάνωση του κινήματος υπάρχουν και είναι η πλατιά αντίθεση του λαού ενάντια στο φασισμό και την αμερικανοκρατία καθώς και η ξαναποχτημένη εμπιστοσύνη, στις ίδιες τις δυνάμεις του. Για την ανασυγκρότηση του κινήματος μπαίνει σήμερα επιτάχτηκα ή ανάγκη οργανώματος των μαζών στα παρακάτω επίπεδα:
Για όλους τους εργαζόμενους είναι σήμερα επιταχτική ή ανάγκη μπροστά στη συνεχή χειροτέρεψη της οικονομικής τους κατάστασης, κι ανεξάρτητα από τις πολιτικές μανούβρες του ιμπεριαλισμού και της αστικής τάξης που δεν επιδιώκουν παρά να τους κάνουν να σταματήσουν τους αγώνες τους, ή άμεση οργάνωση και .κινητοποίηση τους για καλλίτερους μισθούς, καλλίτερες συνθήκες δουλείας, ανθρώπινες συντάξεις, πάνω σε μια αυτόνομη συνεπή αγωνιστική βάση, έξω από τα πλαίσια των σημερινών, φασιστικών συνδικαλιστικών οργανώσεων. Οι οργανώσεις αυτές έχουν αποδείξει επανειλημμένα κι ιδιαίτερα στη διάρκεια των διεκδικητικών αγώνων αυτής της χρονιάς τον προδοτικό τους χαραχτήρα, υπηρετώντας σε κάθε περίπτωση δουλικά το φασιστικό κράτος και το μεγάλο κεφάλαιο. Επισφράγιση του προδοτικού τους χαραχτήρα ήταν ή υποστήριξη των φασιστών στρατοκρατών στο ματοκύλισμα του λαού στις 16 του Νοέμβρη με τα συγχαρητήρια τηλεγραφήματα τους για την κατάπνιξη της Λαϊκής Εξέγερσης και την «επαναφορά της τάξεως". Μ' αυτούς τους ορκισμένους φασίστες εργάτες-προδότες δεν υπάρχει κανένα πεδίο συνεννόησης.
Το νέο καθεστώς μετά την ανατροπή του Παπαδόπουλου δεν πρόκειται να δώσει συνδικαλιστικές ελευθερίες στον εργαζόμενο λαό γιατί μέσα στη σημερινή οικονομική κρίση αυτό θα έφερνε σαν αποτέλεσμα μεγάλους διεκδικητικούς αγώνες και την κάθετη πτώση των κερδών των μονοπωλίων. Γι' αυτό και ο αγώνας των εργαζόμενων στο εργοστάσιο, το εμπορικό κατάστημα, τη δημόσια επιχείρηση, το γραφείο, πρέπει χωρίς καθυστέρηση να στηριχτεί σε αυτόνομες κι α ν ε ξ α ρ τ η τ ε ς δ ι κ έ ς τους Επιτροπές, Μπροστά στην οικονομική σφαγή των εργαζόμενων που ετοιμάζουν τα μονοπώλια με τη ραγδαία αύξηση του τιμάριθμου και τα μέτρα λιτότητας, μια τέτοια μαζική κινητοποίηση γίνεται ταυτόσημη με τον αγώνα επιβίωσης το λαού, Για να μπορέσει ο λαός να υπερασπίσει το ψωμί του θα πρέπει οι φασιστικές κυβερνήσεις και τα μονοπώλια να κατακλυστούν από τέτοιους αυτόνομους και συνεπείς διεκδικητικούς αγώνες» Μέσα από τους αγώνες αυτούς και γύρω από τις αυτόνομες επιτροπές των εργαζόμενων θα μπορέσει να μαζικοποιηθεί και το λαϊκό κίνημα, να καταφέρει, αποφασιστικά χτυπήματα στο φασισμό και τον Ιμπεριαλισμό και να διευρύνει τις πολιτικές του ελευθερίες.
Οι τελευταίες μεγάλες κινητοποιήσεις απόδειξαν ό τ ι έχε ι ρ ι ζώσε ι βαθιά σε πολύ πλατιά στρώματα του λαού ή συνείδηση ότι όποιος δεν θα μπορέσει να σιγουρέψει το ψωμί του, να καλυτερέψει τις συνθήκες δουλείας του, να εξαφανίσει το άγχος για την επιβίωση, να εξασφαλίσει και ν' αναπτύξει ι τη λευτεριά του αν δεν διώξει από τη χώρα όλους τους ξένους δυνάστες κι εκμεταλλευτές του και πρώτα απ' όλα τους αμερικάνους ιμπεριαλιστές, αν δεν σκοτώσει, οριστικά τον φασισμό συντρίβοντας το σύστημα, τη ιμπεριαλιστικής εξάρτησης που τον γεννάει. Λυτή ή συνείδηση εκφράστηκε με την πλατιά συμπαράσταση που βρήκε τό αντιφασιστικό- αντίιμπεριαλιστικό κίνημα των φοιτητών μέσα στο λαό από τη μια άκρη της χώρας ως την άλλη, εκφράστηκε αγωνιστικά με τις διαδηλώσεις και τις εκδηλώσεις των εργαζόμενων, εκφράστηκε με το κύμα αλληλεγγύης από τη μεριά του λαού απέναντι στους καταδιωκόμενους μετά την αιματηρή κατάπνιξη του κινήματος. Αυτή η αγωνιστική φλόγα που άναψε μέσα στο λαό δεν πρέπει ν' αφεθεί να σβήσει, ο κινητοποιημένος λαός πρέπει να συσπειρωθεί, να συγκροτηθεί, να οργανωθεί γύρω από τους πρωτοπόρους εργάτες» εργαζόμενους, αγρότες, φοιτητές, γύρω από τους κομμουνιστές και τους άλλους: αντιφασίστες-αντιιμπεριαλιστές. Ή Λαϊκή διάθεση γι' αγώνα πρέπει ν' αξιοποιηθεί, με τη συγκρότηση αντιφασιστικών-αντιμπεριαλιστικών επιτροπών που θα βρίσκονται σε στενή επαφή με τις επαναστατικές οργανώσεις του λαού. Αυτές οι επιτροπές που αναγκαστικά πρέπει να τηρούν συνωμοτικές αρχές λειτουργίας θα πρέπει να διχτυωθούν παντού όπου ζει και δουλεύει, ο λαός» Οι επιτροπές αυτές θα έχουν σαν περιεχόμενο δουλειάς το ξεκαθάρισμα και τη διάδοση του περιεχόμενου και των στόχων του αντιφασιστικού-αντιιμπεριαλιστικού αγώνα, την πολιτικοποίηση και το οργάνωνα κάθε είδους λαϊκής κινητοποίησης προς τη σωστή κατεύθυνση, την εξασφάλιση των απαραίτητων υποδομών για το κίνημα οργάνωμα της αλληλεγγύης απέναντι στους αγωνιζόμενους, καταλύματα για καταδιωκόμενους αγωνιστές, οικονομική ενίσχυση κλπ) και τέλος την πλατιά ζύμωση για την ανάγκη συγκρότησης του Ενιαίου Αντιφασιστικού Αντιιμπεριαλιστικού Μετώπου όλου του λαού και το οργάνωμα όλο και περισσότερων αντιφασιστών αντιιμπεριαλιστων σε επιτροπές.
Οι συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταπίεσης του φασισμού και ή βίαιη καταστολή της λαϊκής κινητοποίησης από την ένοπλη φασιστική βία έκαναν να ωριμάσει ακόμα περισσότερο μέσα στις πλατιές λαϊκές μάζες ή συνείδηση για την αναγκαιότητα της λαϊκής αντιβίας. Αυτό εκφράστηκε ως έναν βαθμό και οργανωτικά με τον αυθόρμητο σχηματισμό ομάδων αυτοάμυνας και ομάδων για την καθοδήγηση των διαδηλώσεων, ομάδων για την ανέγερση οδοφραγμάτων, "Ύστερα από τη βίαιη καταστολή της λαϊκής κινητοποίησης ή ανάγκη να δοθεί μια απάντηση στη φασιστική βαρβαρότητα από τη λαϊκή αντί-βία γίνονταν για πολλούς νέους εργάτες και φοιτητές απόφαση για δράση.. Αυτές οι αυθόρμητες τάσεις πρέπει να πάρουν μια μακρόχρονη και οργανωμένη μορφή και να μπουν στην υπηρεσία του λαϊκού μας κινήματος.
Στη σημερινή φάση αυτό μπορεί να γίνει με τη συγκρότηση ομάδων αυτοάμυνας σε όλους τους χώρους όπου το λαϊκό μας κίνημα έρχεται σ' αντιπαράθεση με το φασισμό. Οι ομάδες αυτές θα πρέπει να μπορούν να εντοπίζουν και να βρίσκουν τρόπους για την εξουδετέρωση των χαφιέδων και των τρομοκρατών της αντίδρασης. Θα πρέπει ακόμα να προετοιμάζονται για την αντιμετώπιση της αστυνομίας από τη μεριά του λαού στη διάρκεια μαζικών εκδηλώσεων και διαδηλώσεων. Τέλος οι ομάδες αυτές στη σημερινή φάση, όπου και ή άσκηση της προπαγάνδας (γραψίματα στους τοίχους, πετάγματα τρυκ και προκηρύξεων κλπ) γίνεται κάτω από συνθήκες φασιστικής
τρομοκρατίας και είναι κι αυτή μια αντιπαράθεση με τον καταπιεστικό μηχανισμό, να μπουν και σ' αυτό τον τομέα στην υπηρεσία του κινήματος. Οι ομάδες αυτές δεν πρέπει ούτε στιγμή να πάψουν να καθορίζουν τη δράση τους με πολιτικά κριτήρια, να είναι πολιτικές ομάδες με ανεβασμένη συνείδηση και ταύτιση με τούς στόχους του λαϊκού κινήματος γι'αυτό θα πρέπει να εμβαθύνουν συνεχώς στα προβλήματα του αντιφασιστικού-αντιιμπεριαλιστικού αγώνα του λαού, μας και να συμμετέχουν στη διάδοση των ιδεών του αγώνα αυτού μέσα στο λαό. Ό αγώνας για την ανάπτυξη και την οργανωτική συγκρότηση του λαϊκού κινήματος στα τρία αυτά επίπεδα, το οικονομικό, το πολιτικό και το επίπεδο της αυτοάμυνας, πρέπει να καταλήξει και να κορυφωθεί στον ενδιάμεσοστρατηγικό στόχο της συγκρότησης του ΕνιαίουΑντιφασιστικού-Αντιιμπεριαλιστικού Μετώπου, του λαού με τι ς συνδικαλιστικές, πολιτικές και μαχητικές οργανώσεις του.
Ή ενότητα του λαού στη βάση, που πραγματοποιήθηκε στη διάρκεια των τελευταίων κινητοποιήσεων δημιουργεί ευνοϊκές προϋποθέσεις για τη συγκρότηση του Μετώπου αυτού. Ταυτόχρονα δημιουργεί και δυο βασικές υποχρεώσεις για τις επαναστατικές και κομμουνιστικές οργάνωσε ι ς του λαού μας στο πολιτικό επίπεδο: Πρώτη υποχρέωση ε είναι ή διαφύλαξη και ανάπτυξη της ενότητας αυτής πάνω σε μια συνεπή αντιφασιστική- αντιιμπεριαλιστική δράση. Για να γίνει αυτό θα πρέπει να ξεσκεπάζονται με συνέπεια όλες οι προσπάθειες της αστικής αντιπολίτευσης και των ρεβιζιονιστών να διασπάσουν τις μάζες και να τις αποπροσανατολίσουν από τον συνεπή επαναστατικό αγώνα ενάντια ατούς πραγματικούς εχθρούς του. Αυτές οι προσπάθειες επαναλήφθηκαν και στη διάρκεια των τελευταίων κινητοποιήσεων όταν η αστική αντιπολίτευση, ενώ προσπαθούσε να εκμεταλλευτεί για τον εαυτό της το κίνημα των φοιτητών και του λαού, είτε αποσιωπούσε είτε διαστρέβλωνε τον αντιφασιστικό-αντιιμπεριαλιστικό του χαραχτήρα προσπαθώντας να το εμφανίσει σαν αντιδικτατορικό και μόνο για να το εμποδίσει έτσι να κατευθύνει τα χτυπήματα του ενάντια στον ιμπεριαλισμό γενικά και στον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό, τον κύριο εχθρό του λαού μας, ε ειδικότερα. Ταυτόχρονα θα πρέπει να χτυπιέται η ταχτική των ρεβιζιονιστών και να ξεσκεπάζεται ή προσπάθειά τους να προσδέσουν το λαϊκό κίνημα στην ουρά. της αστικής τάξης»να νοθεύσουν τον αντιμονοπωλιακό του χαραχτήρα, να σβήσουν τον άμεσο στόχο της αποτίναξης του ιμπεριαλιστικού ζυγού και της εγκαθίδρυσης της Δημοκρατίας για το λαό. Ή δεύτερη υποχρέωση που ξεπηδάει από την ανάπτυξη της ενότητας του λαού στη βάση, είναι ή εντατικοποίηση της συνεργασίας ανάμεσα σ τ ι ς αντιφασιστικές- α ντιιμπεριαλιστικές οργανώσεις, σε μια πρώτη φάση, πάνω σε συγκεκριμένους βραχυπρόθεσμουςστόχους. Μέσα απ’ τον αγώνα αυτό ενάντια στον κοινό εχθρό, με την οργανωμένη ιδεολογική πάλη μπροστά στο λαό και χωρίς οι δευτερεύουσες αντιθέσεις να μετατρέπονται σε κύριες θα πρέπει να λυθούν οι αντιθέσεις ανάμεσα τους και να επικρατήσει ή σωστή επαναστατική γραμμή για το λαϊκό μας κίνημα.
Σ'αυτή την ιστορική στιγμή για την Πατρίδα και το λαό μας φάνηκε ακόμα μία φορά ο πρωτοποριακός ρόλος της εργατικής τάξης που μ' επικεφαλής τους οικοδόμους μπήκε μπροστά στις κινητοποιήσεις του λαού με μοναδική μαχητικότητα, με οργανωτικό πνεύμα και ξεκάθαρους πολιτικούς στόχους. Αυτό τον πρωτοποριακό χαραχτήρα της εργατικής τάξης τον έχει συνειδητοποιήσει βαθιά και ή φοιτητική μας νεολαία που στις εκκλήσεις της για συμπαράσταση και τα συνθήματα της για το ξεσήκωμα του λαού τ' απεύθυνε πρώτα απ' όλα στην εργατιά. Σ'αυτά τα συνθήματα και σ'αυτές τις εκκλήσεις ή εργατιά ανταποκρίθηκε μ'ενθουσιασμό και ήταν ή τάξη εκείνη του λαού που συμμετείχε οργανωμένα στην κατάληψη του Πολυτεχνείου. Ωστόσο μέσα από τις κινητοποιήσεις αυτές αποδείχτηκε ότι παρά τον ενθουσιασμό και τη μαχητικότητα της, παρόλο που κυριαρχούσε μια γενική πολιτική γραμμή για το ξερίζωμα του φασισμού και την αποτίναξη του ιμπεριαλιστικού ζυγού με προοπτική τη Δημοκρατία για(το λαό, ή εργατιά δεν μπόρεσε ν' αναλάβει την καθοδήγηση και τον έλεγχο του κινήματος γιατί, όπως αποδείχτηκε και πάλι, στερείται το αναγνωρισμένο επαναστατικό τηςΚόμμα. Οι δυο ρεβιζιονιστικές ομάδες που πρόκυψαν από τη διάλυση αυτού που κάποτε ήταν το ΚΚΕ έδειξαν για άλλη μια φορά ότι. δεν είναι σε θέση να οργανώσουν και να κινητοποιήσουν την τάξη. Ακόμα περισσότερο έδειξαν ότι με τη γενική πολιτική γραμμή τους για τη μεταρρύθμιση του συστήματος της Ιμπεριαλιστικής εξάρτησης και όχι για την ανατροπή του, βρίσκονται πολύ πιο πίσω από τους πόθους όχι μόνο του προλεταριάτου αλλά κι ολόκληρου του ελληνικού λαού,
Για να μπορέσει να συγκροτηθεί το λαϊκό μας κίνημα και ν' αγωνιστεί με συνέπεια μέχρι την τελική νίκη θα πρέπει να συσπειρωθεί-γύρω από την πιο συμπαγή κι ενιαία, την πιο πρωτοπόρα την πιο αγωνιστική και την πιο βαθιά δημοκρατική τάξη του λαού μας. Αυτή που ζει την πιο βάναυση καταπίεση κι εκμετάλλευση αυτήν που δεν καταπιέζει και δεν εκμεταλλεύεται κανένα τμήμα του λαού και που για να μπορέσει ή ίδια να ελευθερωθεί πρέπει αναγκαστικά ν’ απελευθερώσει, όλους τους καταπιεζόμενους κι εκμεταλλευόμενους. Μέσα στη βαθιά κρίση που περνά σήμερα ή χώρα, ολόκληρος ο λαός στρέφει σήμερα τα βλέμματα του προς την κατεύθυνση της εργατιάς και περιμένει απ' εκεί την Ανάδειξη της πρωτοπόρας πολιτικής δύναμης που θα μπορέσει- να κινητοποιήσει όλο το λαό για τη σωτηρία του τόπου. Το οργάνωνα της εργατιάς και ή ανασυγκρότηση του πρωτοπόρου της κόμματος γίνεται πρόβλημα ζωτικό για όλους τους καταπιεζόμενους κι εκμεταλλευόμενους. Το λαϊκό μας κίνημα και το Ενιαίο Αντιφασιστικό - Αντιιμπεριαλιστικό Μέτωπο όλου του λαού δεν θα μπορέσουν να πραγματοποιηθούν και ούτε να οδηγηθούν στη νίκη αν δεν αποχτήσουν ραχοκοκαλιά τους και καθοδήγηση το επαναστατικό Κόμμα της εργατιάς.
Οι προϋποθέσεις για την πραγματοποίηση αυτού του έργου υπάρχουν. Ή εργατική τάξη κι ολόκληρος ο λαός έχουν συνειδητοποιήσει τη βαθιά κρίση που περνάει ο τόπος και βρίσκονται σ' αναβρασμό. Μέσα απ τα ερείπια του κομμουνιστικού κινήματος της χώρας μας που άφησε πίσω του ο ρεβιζιονισμός, έχουν ξεπηδήσει καινούργιες δυνάμεις που μάχονται οργανωμένα για να ξαναποχτήσει η εργατιά το Κόμμα της. Αυτοί οι κομμουνιστές ήταν εκείνοι που σε τούτη την πρόσφατη αποφασιστική περίοδο της ιστορίας του τόπου μας είπαν όλη την αλήθεια στο λαό και που παρ' όλα τα λάθη και τις αδυναμίες πάλεψαν με τη μεγαλύτερη συνέπεια για να μην περάσει καμιά αντιλαϊκή Ψευτοδημοκρατική λύση του Ιμπεριαλισμού και των λακέδων του» αυτοί οι κομμουνιστές ήταν εκείνο ι που καταξιώθηκαν πέρα για περά στην πορεία των γεγονότων με τη γραμμή που έριξαν μέσα στο φοιτητικό κίνημα,, με το συνεπές ξεσκέπασμα της μανούβρας του δημοψηφίσματος της 29ης του Ιούλη, τέλος με το ξεσκέπασμα της ρεφορμιστικής γραμμής που ήθελε να υποτάξει το λαό στα πλαίσια της φασιστικής "νομιμότητας".
Ή στιγμή για να ξεκαθαρίσει και ανάμεσα στις οργανώσεις που έχουν σαν στόχο την οικοδόμηση του κόμματος της εργατικής τάξης, το θεμελιώδες πρόβλημα για το ποια είναι η σωστή, ή συνεπής επαναστατική γραμμή γύρω από την οποία θα πρέπει να συσπειρωθούν οι κομμουνιστές κι ολόκληρος ο ελληνικός λαός, ωριμάζει,
Το έργο της ανασύνταξης του κινήματος και της ανασυγκρότησης του κόμματος της εργατιάς δεν θα στηριχτεί μόνο στους κομμουνιστές που είναι αυτή τη στιγμή οργανωμένοι σε επαναστατική βάση. Ή Ελλάδα είναι μία χώρα με μακριά παράδοση εργατικού κινήματος που είχε φτάσει στο παρελθόν μέχρι τα πρόθυρα της κατάληψης της εξουσίας. Οι ιδέες της εργατιάς, οι ιδέες του μαρξισμού-λενινισμού έχουν διατηρήσει βαθιές κι ακατάλυτες ρίζες μέσα στο λαό παρ’ όλο τον συστηματικό αντικομουνισμό της αντίδρασης,, Στο έργο της ανασύνταξης του κινήματος και της ανασυγκρότησης του Κόμματος θα μπορέσουμε να στηριχτούμε στις χιλιάδες των παλιών αριστερών και κομμουνιστών που ζουν και δουλεύουν μέσα σ' όλα τα λαϊκά στρώματα, στις χιλιάδες των νέων που ξεπηδούν κάθε τόσο μέσα από το καμίνι της ταξικής πάλης και που στηριγμένοι στη ζωντανή ακόμα παράδοση της επαναστατικής περιόδου του ΚΚΕ βρίσκουν γρήγορα το δρόμο που τους εντάσσει στο κομμουνιστικό κίνημα της χώρας. Αυτοί οι παλιοί και νέοι κομμουνιστές καλούνται σήμερα ξεπερνώντας οριστικά την ηττοπάθεια που έχει σκορπίσει στο κίνημα ο ρεβιζιονισμός, καταπολεμώντας και μέσα στον ίδιο τον εαυτό τους κάθε τάση αδρανείας, απαισιοδοξίας, μικροαστικού σκεπτικισμού η κομμουνιστικής ξιπασιάς- επειδή μερικοί απ’ αυτούς αγωνίστηκαν και πρόσφεραν -παλιότερα στο κίνημα και στο λαό - να μπουν με νέα ορμή στον αγώνα. Η νεολαία, ολόκληρος ο λαός μας απόδειξαν ότι ξέρουν ν’ αγωνίζονται με πίστη στις δυνάμεις τους και να δίνουν απλόχερα τη ζωή τους για την προκοπή και. τη λευτεριά της πατρίδας.
Ήρθε πια ή ώρα για όλους τους πραγματικά πρωτοπόρους εργάτες, αγρότες, διανοούμενους, για ότι καλλίτερο έχει ο λαός μας, για τους παλιούς και καινούργιους κομμουνιστές να μπουν μπροστά να πάρουν αυτοί στα χέρια τους μαζί με όλους τους αντιφασίστες-αντιΐμπεριαλιστές κι όλους τους αληθινούς δημοκράτες, το πλατύ οργάνωνα του λαού για τη συγκρότηση τ ο υ Ενιαίου Αντιφασιστικού Α ν τ ι ι μ π ε ριαλιστικού Μετώπου.
Ήρθε ή ώρα παλεύοντας για την ανασύνταξη του λαϊκού μας κινήματος να οργανώσουν τις ακατανίκητες στρατιές της εργατιάς, να καταχτήσουν μέσα στον αγώνα την επαναστατική γραμμή, να συσπειρωθούν γύρω απ’ αύτή και να συγκροτήσουν το πρωτοπόρο τους Κόμμα.
Το Κόμμα αυτό θα οδηγήσει το λαό μέχρι την τελική νίκη, στη λ α ο κ ρ α τούμενη σοσιαλιστική Ελλάδα.

Αθήνα 27 του Νοέμβρη 1973